Pergola in VillaSolis

Freinet Pedagogy in a nutshelll

Introduction

Célestin Freinet (1896-1966) was a French educationalist. With the help of his wife and different teachers, he developed several innovative educational techniques known today as Freinet pedagogy. For Freinet, traditional education overrates the role of knowledge and intellectual performance. Freinet also stated 30 invariants to guide teachers in organizing their work.

Represented in more than 57 countries, including Belgium, Freinet pedagogy is present from nursery school to university and is recognized by many countries’ Education Ministries.

A child-centered pedagogy

According to Freinet pedagogy, each child comes to school with his personality, his history, his own culture, desires and needs. Within this pedagogy, children can express themselves, take responsibility, work together and be open to the world. Therefore, it is important that each child learns at his own pace, develops autonomy, critical thinking skills and is actor in his learnings. Furthermore, the child learns through experimental trial and error to enable him to make, verify and adjust his own assumptions.

Three main principles

Freinet pedagogy can be defined by three main principles:

• permanent workshops

• the “What’s up?”

• cooperation

Permanent workshops

Permanent workshops are workshops that children can find every day in the classroom, such as drawings/graphics, construction, decanting, toy house.

The child chooses one of the workshops offered every morning by the teacher; if there are no seats left in the workshop he chose, the child has to wait until a place becomes available or negotiate with another pupil to give him the place. In each workshop, the teacher prepares some files with various difficulties that the child will have to overcome in a certain period of time. This work will help the teacher to evaluate the child and confirm a skill.

The “What’s up?”

The “What’s up?” is a daily morning meeting where children can ask questions or give a little presentation of themselves or an object, a book that they have brought to school. In these meetings, the teacher will usually use a talking stick. The child who makes a presentation has the talking stick and the other children have to listen and wait their turn to speak.

Cooperation

In Freinet’s view, cooperation is more important than competition. The teacher will give some responsibilities to the children (class tasks such as put the papers in the bin, be the first in the line) and ask them to work in groups.

What do we have to keep in mind?

• Freinet pedagogy helps children to develop their autonomy, to be responsible, to be confident and enterprising

• Every child is unique and comes with his own story

• Communication, respect and collaboration are essential

• Cooperation is more important than competition

• Freinet pedagogy fosters curiosity, creativity and spirit of invention

• All questions and requests from children are treated with the utmost seriousness so that the child always works with pleasure. He wants to progress, make an effort because he knows why he does it and that he can do it.

 

PEDAGOGISCH PROJECT

 

 

De omschrijving van het pedagogisch project1.

• 1. De school is gebaseerd op de principes van Célestin Freinet  

   

  De voornaamste uitgangspunten van het Freinetonderwijs zijn :

   

  A. De ervaringen en belevingen van de leerlingen vormen een vertrekpunt van het onderwijs, waarna de leerkracht en de groep ervoor zorgen dat er zinvol gewerkt wordt.

   

  B. Leren is het al handelend experimenteel zoeken en ontdekken waarbij zelfgevonden mogelijkheden in een nieuw verband gezet worden (tastenderwijs uitproberen)

   

  C. Het werk van de leerlingen moet plaatsvinden in een voor hen zinvolle context.

   

  D. De opvoeding op school staat niet los van de maatschappij: er zijn geen eenzijdige gezagsverhoudingen, maar de opvoeding vindt plaats door democratisch coöperatief overleg.

   

   

  2. Villa Solis is een school die niet opvoedt met straffen en belonen.

  Verschillende auteurs schrijven hierover : Alfie Kohn  Castelijns, Edward Deci, Stephen R. Covey,  Janusz Korczak.

   

  Beloningen gaan voorbij aan de achterliggende redenen voor gedrag en presteren; ze verminderen de kritische reflectie en leiden niet tot meer inzicht in de wijze waarop geleerd wordt en problemen worden opgelost (Castelijns, 2001).

  Zoals Deci en anderen stellen, werkt de methode van straffen en belonen vooral bij werk dat niet uitdagend is en waarbij geen sprake is van intrinsieke motivatie, zoals productiewerk. Belonen werkt vooral contraproductief in open leersituaties, situaties die vragen om creativiteit en vindingrijkheid en waarbij niemand kan terugvallen op routinematig gedrag. Dat geldt ook in de klas. Wanneer daar inzet of prestatie beloond wordt, zal de kans op falen toenemen, omdat leerlingen zich meer op de beloning en minder op de activiteit zelf zullen concentreren. Leerlingen leren de activiteit beschouwen als “something that stands between you and the reward” (Kohn, 1999). Het vooruitzicht op een beloning maakt je focus nauwer: beloningen moedigen leerlingen niet aan tot experimenteren en uitproberen, omdat zij daarmee het verkrijgen van de beloning zelf onzeker zouden kunnen maken. In plaats daarvan kiezen zij vaak de veilige weg en vallen terug op werkwijzen die in het verleden effectief bleken te zijn. Kohn vat het kernachtig samen: “Do rewards motivate people? Absolutely, they motivate people to get rewards.” Beloningen gaan voorbij aan de achterliggende redenen voor gedrag en presteren; ze verminderen de kritische reflectie en leiden niet tot meer inzicht in de wijze waarop geleerd wordt en problemen worden opgelost (Castelijns, 2001).

   

  We willen geen autoritaire ouder zijn, maar ook geen laissez-faire opvoeding toepassen
  Alfie Kohn vindt  een vals dilemma: of je bent een laat-maar-waaien-ouder of je bent heel streng. Hij stelt een derde perspectief voor, eentje van grote betrokkenheid bij je kinderen, waar ouders en kinderen samenwerken, in plaats van dat ouders kinderen steeds goed gedrag proberen af te dwingen.  Belonen en prijzen lijken vriendelijkere methodes, maar het is eigenlijk hetzelfde. We proberen met trucjes het gedrag van onze kinderen te manipuleren. Straffen en belonen werken maar alleen tot je kind niet meer bang of afhankelijk van je is. Dan sta je als ouder met lege handen en is je relatie beschadigd. Het enige wat ze op de lange termijn leren, is dat degene met macht bepaalt hoe dingen gaan.’
  
  Krijgt het kind dan niet juist zelfvertrouwen door complimenten?
  Kohn: ‘Uit een overweldigende hoeveelheid onderzoek blijkt dat complimenten de motivatie van kinderen juist ondermijnt. Ja, het motiveert ze om meer beloningen te willen krijgen, maar dat gaat ten koste van de echte interesse in wat ze doen. Er is nog een probleem: beloningen, net als complimenten, ondergraven het zelfvertrouwen van kinderen. Een gezond zelfvertrouwen betekent dat kinderen, zelfs als ze iets fout doen, weten dat ze een goed mens zijn. Hoe meer we kinderen prijzen om hun gedrag, hoe minder dat het geval is.’
  
  Betekent grenzen niet automatisch consequenties aan iets verbinden?
  Kohn: ‘Het is een grote misvatting dat ik pleit voor een grenzeloze opvoeding waarin ouders kinderen als hun gelijke behandelen. Alleen zet ik wél vraagtekens bij wat de meeste mensen als “grenzen” zien. Kinderen doen soms dingen die we vervelend vinden en dan is het makkelijk om te zeggen dat we ze moeten begrenzen. Daarmee rechtvaardigen we het gebruik van macht, we dwingen ze om zich aan ons aan te passen. Als kinderen ons uittesten is het vaak omdat ze zich, onbewust, afvragen: als ik iets verkeerd doe, houd je dan nog steeds van me? Door te straffen gooien we de deur dicht en bevestigen we hun grootste angst: dat ze onze liefde kunnen verliezen.’

  
   3. Villa Sollis vindt gezond eten en leven heel belangrijk .

  Biologisch geteeld gezond eten en veel fruit en groenten dragen we hoog in het vaandel.

  Ouders worden gevraagd om enkel fruit en water mee te geven naar school en een gezonde lunch.